20211212

Ananasy czy kiełbasy?


 
 Ananasy, smak kiełbasy albo daj mu ananasy, a on ci powie, że to kiełbasy - mawiano, a może nadal (gdzieś) mówi się tak o człowieku, który się na dobrej rzeczy poznać nie umie. Wiara we własny gust wylewa się z tego przysłowia... miałam chęć napisać, że zaserwuję dziś ananasy (oczywiście w przenośni),  powstrzymuję się. Niech będzie tak:
 Z szufladki "relaks z X Muzą" podam dziś na tacy kilka, moim zdaniem, smacznych kąsków. Efekty po spożyciu bardzo różne (śmiech, powaga, zdumienie, refleksje...).
 

 
 Ona - gadatliwa, biała kobieta, żona despoty, fanka prezydenta Kennedy'ego, zafascynowana Jackie. On - czarnoskóry mężczyzna podróżujący z 5-letnią córeczką. Spotykają się w autobusie (ona spieszy się na pogrzeb zastrzelonego JFK, on pragnie bezpiecznie dotrzeć do domu).
 Ona dostrzega na ciele dziecka ślady pobicia i zawiadamia FBI, nie mając pojęcia jak bardzo mylne są jej podejrzenia. Próba zatrzymania rozpędzonej machiny wymiaru sprawiedliwości skazana jest na porażkę. On - czarny w rasistowskim społeczeństwie, nie może liczyć na uczciwe traktowanie, ucieczka wydaje się kołem ratunkowym...

↑ Love Field - Pole miłości / Trudna miłość (1992 r.) dramat obyczajowy w reżyserii Jonathana Kaplana; w rolach głównych Michelle Pfeiffer i Dennis Haysbert.
 

 Dwóch studentów wstępuje do przypadkowego sklepu, robią zakupy i kontynuują podróż. Już po wyjeździe z sennego miasteczka w Alabamie, zatrzymuje ich policja. Zarzut: morderstwo sklepikarza. Niewinni i przerażeni trafiają do miejscowego więzienia. Nie stać ich na drogiego adwokata, mogą liczyć tylko na pomoc rodziny jednego z nich.
 Prosto z Nowego Jorku zjawia się pełen dobrych chęci kuzyn Vinny, chłopak z Brooklynu, absolwent prawa bez doświadczenia i znajomości procedur, wiecznie niedospany. Na pierwszej rozprawie wywołuje zdziwienie Sędziego, nie tylko zachowaniem.
 - Co pan ma na sobie? - pyta Sędzia.
 - Ubranie... Nie rozumiem pytania.
 - Przychodząc tak do Sądu nie tylko obraża pan mnie, ale również godność tego Sądu.
 - Przepraszam pana, ale ja tak się ubieram - stwierdza Vinny. Jednak dla dobra sprawy próbuje się dostosować, choć nie zawsze mu się udaje...
 
↑ Mój kuzyn Vinny (1992 r.) komedia w reżyserii Jonathana Lynn'a, z Joe Pesci (kuzyn Vinny) i z Marisą Tomei (Oscar za rolę narzeczonej Vinny'ego, mocno zaangażowanej w sprawę).

 
 1941 r. Amerykański okręt podwodny cumuje na Filipinach, podczas nalotu zostaje niemal całkowicie zniszczony. Kapitan jest zdecydowany przywrócić go do życia, wie, że może liczyć na załogę, problemem jest brak części. Nowy oficer okazuje się zbawieniem, jego metody nie są powszechnie akceptowane, musi więc "pracować" nocą. Porucznik Holden uczynił z pozyskiwania części sztukę, to jedyny facet, który podczas swojej rozprawy, dostałby Krzyż Marynarki - napisał o nim kapitan w swoim dzienniku. 
 Dzięki zaangażowaniu zaopatrzeniowca okręt może płynąć do następnego portu. Porucznik Holden sprawi, że w życiu załogi pojawi się wiele zaskakujących sytuacji, niewątpliwie bardzo zabawnych dla widza.

↑ Operacja Halka (1959 r.) komedia (nominacja do Oscara za scenariusz), w rolach głównych świetny duet: Cary Grant i Tony Curtis.
 
 
 Wstrząsająca historia. Scenariusz napisało życie. Życie postawiło na drodze młodego chłopaka okrutnych ludzi. 
 Henry Young opiekował się młodszą siostrą. Razem z nią poszedł do sklepu prosić o pracę, niestety, spotkał się z odmową. Zdesperowany ukradł pięć dolarów na jedzenie dla głodnej dziewczynki. Trafił do więzienia. Miał 17 lat.
 Puste cele w Alcatraz postanowiono zapełnić drobnymi przestępcami, jednym z nich był Henry. Po kilku latach zdecydował się na ucieczkę, zdradzony przez współwięźnia, złapany, trafił do izolatki w lochu.
 Nagi, w zimnie, w całkowitych ciemnościach, w brudzie, bity, poniżany, okaleczany, spędził ponad trzy lata w dziurze mającej +-2 na 2 metry i niewiele ponad 150 cm wysokości. Regulamin zezwalał na odosobnienie w tym okropnym miejscu nie dłużej, niż 19 dni, jednak sadystyczny zastępca naczelnika, niekontrolowany przez nikogo, działał według własnych zasad. Henry miał wolę życia, zmuszał umysł do myślenia, ale to nie uchroniło go przed szaleństwem. 
 Kulejącego, zgiętego wpół, wyprowadzono go z lochu. W stołówce usłyszał szept:
 - To przez niego wylądowałeś w tej dziurze. On tu ciągle jest... Patrz...
 Na oczach 200. świadków, z rozdzierającym krzykiem, Henry rzucił się na tego, który zdradził szczegóły ucieczki. Obudziły się w nim nadludzkie siły, zabił współwięźnia łyżką do zupy.
 Obrony podjął się młody prawnik.
 - Wiemy, że ten człowiek popełnił zbrodnię - mówił do ławy przysięgłych. - Wiemy, że ten człowiek nigdy w życiu nie zranił drugiego człowieka. Teraz jest mordercą. Stworzyłeś pan mordercę - mówił do naczelnika więzienia. - Oskarżam Alcatraz, oskarżam o torturowanie i zbrodnie przeciwko ludzkości! - krzyczał na sali rozpraw...
 
↑ Morderstwo pierwszego stopnia (1995 r.) dramat więzienno-sądowy w reżyserii Marca Rocco; w rolach głównych: Kevin Bacon, Christian Slater, Gary Oldman. Doskonały, trzymający w napięciu film, obnażający patologię władz więziennych i sądowniczych.

4 komentarze:

  1. Dziękuję za polecenie. Pełny wachlarz zagadnień a i aktorzy, których lubię.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cieszę się, bo mamy wspólne sympatie. :)
      Ostatni film bardzo przeżyłam, prawdziwa, wstrząsająca historia.

      Usuń
  2. Lubię stare filmy! Muszę poszperać!
    Uściski ślę!

    OdpowiedzUsuń