Muszka i zakochane komary (obudzone wspomnienie)

 

 Bohaterowie mojego dzisiejszego tekstu:

Muszka (urocza tancereczka), komary (każdy kawaler i stary), Chrząszcz (obserwator) i podstępny Pająk.

 Spotkanie wyżej wymienionych postaci zapisało się w pamięci mojego Męża, w szufladce: wspomnienia z dzieciństwa. Wierzę, że w każdym z nas pozostaje trochę dziecka, mam więc nadzieję, że z przymrużeniem oka potraktujecie Państwo to, co niżej. A może przy tej okazji odezwą się jakieś dotychczas uśpione, podobne historyjki. Takie powroty (od czasu do czasu) są miłe, prawda?

 Miejscu akcji wypada poświęcić więcej, niż jedno zdanie, a więc jest więcej: 

Rzecz dzieje się na Bałkanach (dawno, dawno temu). Na spalonych słońcem zboczach gór, w dolnej części rosną krzewy cierniowe Paliurus spina-christi. Po zaklęśnięciach terenu i po jarach rozmaitość krzewów jest znaczniejsza: ligustr, berberysy, róże, rubusy, wiązowce południowe uwite lianami. Wyżej jałowiec z cyprysowatych i pistacje. Jeszcze wyżej Carpinus orientalis, drzewo liściaste o korze szarej z fioletowym odcieniem, tworzy prawie zwarte zarośla.

 Teraz mogę już opowiedzieć, co pewnego dnia zdarzyło się w tym pięknym otoczeniu.

Na krzewie cierniowym przysiadł Chrząszcz i zabrzęczał.

Usłyszała go Muszka z duszą uśpioną.
Słuchała, słuchała… – Wiosna! – Do tańca się zerwała.

 

Nadleciały komary, każdy kawaler i stary.
Na taniec popatrzyły i Muchę polubiły.
Eh! Starzy kawalerowie, a żenić się zachciało…
Kiedy słońce zaszło, awantura między nimi wybuchła straszna!
Zabrzęczały noże, zatrzeszczały kije!
Usłyszał bójkę Pająk - dusza mu zadrżała! -
Chwycił siatkę na ramię i ruszył na polowanie.
Widział to Chrząszcz z krzaka. – Pająk! Pająk! – zabrzęczał.
Przestraszyła się Muszka – lękliwa duszyczka.
Swój taniec przerwała i do lasu odleciała.

 

A komary szaleją!  Bój toczą… krew się leje!
Żaden  nie spostrzegł, że Pająk się zjawił,
Cienką siecią ich owił i co do jednego złowił.

 

 Tak oto skończyła się historia rywalizacji o względy Muszki, a została ona wyśpiewana w bardzo starej, ludowej piosence, której słowa ↑ przetłumaczyłam w 2018 r. i która się odnalazła w schowku rzeczy zagubionych (po mojej przeprowadzce z WP). Do opisu miejsca dramatycznej bitwy zakochanych komarów użyłam słów z archiwalnej relacji napisanej po pobycie w Bułgarii w 1930 roku. Oczywiście różnorodność pozostała.

 Uważa się, że wymieniony Paliurus (na zdj. obok) to krzew, z którego zrobiono koronę cierniową dla Jezusa. Paliurus, rosnący w całej Bułgarii, nazywa się tu "draka" lub "christow tryn".

 ©

___

___

 

Ludowa piosenka z dzieciństwa o tym, jak to: kacnał brymbar na trynka pa zahwanał da brynka…doczekała się bardzo wielu różnych wykonań i nadal jest śpiewana. Dla ciekawych zamieszczam ją poniżej w oryginalnym brzmieniu - niekoniecznie znanym, lubianym poza Bałkanami.

 YouTube